Busje komt zo.

Daar ben ik weer!!

Drie weekjes geleden hebben we ons tasje in gepakt (Meer dan een rugtas hadden we niet mee) Afscheid genomen van onze "meester" Thies, die na zijn reis terug zou gaan naar Nederland. En door onze favoriete driver naar het punt gebracht waar de bus ons op zou komen halen. Oftewel de vakantie was begonnen, drie weken zonder internet.

Vol enthousiasme zaten wij in de Baz bus, een minibusje waar 22 passagiers in kunnen, onze driver was Jay, een man met een hele grote bult/pukkel boven op zijn hoofd. Na 2 uurtjes rijden waren wij in East Londen. Onze eerste indruk was wel oke, de tweede iets minder. Ook was de eerste indruk van ons Backpackers Niki Nana wel oke, tweede indruk, stukken minder. Oftewel het begin van onze vakantie was niet heel erg denderend. We zijn dus maar lekker de stad in gegaan. De stad is hier een en al Ghetto, dus was wel een bijzondere belevenis. Tijdens onze tweede dag in East Londen kregen we een sms van onze Duitsers dat ze ook in East Londen waren en hebben we dus even afgesproken voor een drankje. Laura en ik hadden besloten om in elke plaats waar we komen een armbandje te kopen, dus na een tweede shopsessie maar naar huis gegaan. Het leuke van ons backpackers was, je kan er koken. We hebben dus heerlijk Hollandse kost gegeten. Is weer eens wat anders dan de botten saus van school. Gelukkig kwam na 2 nachtjes East Londen de Baz bus ons weer ophalen waar we eindelijk verder mochten naar de volgende plaats bestemming. Port Shepstone.

Maar zet drie enthousiaste vrolijke meiden in een bus en er gebeurd gegarandeerd wel iets. Zo zagen wij een jongen die er best wel oke uitzag. Tja dachten wij, kijken mag en er over praten ook wel. Hebben wij dus maar even uitgebreid besproken wat wij van de jongen voor ons vonden. In Coffee bay verliet hij de bus, zonder ook maar een woord met ons te wisselen. De driver daarentegen vond ons wel gezellig. Wij vonden hem ook gezellig, met als gevolg, een uur lang karaoke, meligheid en een driver die het jammer vond om ons achter te laten bij het Hostel. Bij dit Hostel, The Spot Backpackers werden wij met open armen ontvangen. Een en al gezelligheid, met Mensen uit Israel speelden wij op de eerste avond al Jungle Speed, een of ander Israelisch spel en een paar potjes kaartjes blazen, je raad het al, de drank vloeide rijkelijk. "s ochtends bedachten wij dat we wel naar het strand wouden, dus liepen wij het trapje achter de backpackers af en stonden wij heerlijk op het strand. We besloten om de dag erna voor wat actie te gaan, er zat op 20 minuten rijden een natuurpark waar je allerlei activiteiten kon doen. Iemand van de backpackers een taxi voor ons geregeld, wij klaar voor actie. Maar 's middags waren wij even aan het socializen met een jongen die ook in The Spot verbleef, hij wou heel graag met ons mee, dan reed hij en konden wij achter in het bakje zitten. Nou prima dachten wij, scheelt weer €16 p.p. Taxi dus weer afgebeld. Volgende ochtend om 9 uur zijn wij naar Oribi Gorge gereden, heel mooi park, waar ik mijn Port Shepstone armand heb gekocht. Alleen was die Dale, de jongen die met ons mee was nogal ehm..... bijzonder. Hij was over duidelijk op zoek naar een vriendin en had zijn pijlen nogal op mij gericht. Dus ben ik maar achter in het bakje gaan zitten waardoor hij zich maar even ging concentreren op de anderen. Hij was wel zo leuk om even de entree voor ons te betalen. In Oribi Gorge kon je ontzettend veel dingen doen. Onder andere een swing, je spring dan van een berg af en hebt ongeveer 3 sec een vrije val, daarna slinger je verder. Laura en Marije kozen ervoor om de swing te doen, ik vroeg mij af of mijn tere lichaampje dat wel aan kon en heb voor het abseilen gekozen. Meer dan 110 meter naar beneden. Super zwaar, super tof, beneden aangekomen bleek alleen wel dat ik weer omhoog moest lopen. Dit betekende heel veel spierpijn. 's avonds maar weer chill, nog even een toetje gehaald in de pub en toen weer lekker bij ons backpackers rond gehangen. Ons laatste dagje nog even op het strand gechild. Onze Israelische vrienden moesten alleen werken, maar een van de jongens wou nog geen afscheid nemen en had dus maar vrij genomen. Om half 7 zou de baz bus er weer zijn om ons op te halen, alleen om 7 uur was hij er nog niet, om 8 uur ook niet, ondertussen waren wij Dale helemaal zat en konden hem wel wat doen. Wanhopigere mannen zijn er niet. Om kwart over acht kwam Israel er weer aan en na 2 uur wachten was de bus er eindelijk. Afscheid genomen van iedereen, van iedereen kregen we een dikke knuffel en Israel heeft onze tassen naar de buz gebracht. Toch wel jammer dat we zonder hun verder moesten. Maar we hadden wel zin om naar onze volgende bestemming te gaan: Durban. Iets eerder vertelde ik al dat we uitgebreid over een jongen hadden gesproken in de bus en heel toevallig zat hij ook weer in de bus. En tot ons schrik bleek hij een Nederlander te zijn, had hij dus alles verstaan.

Iets te laat kwamen wij daar aan, rustig backpackers met de naam Hippo Hide. 's ochtends eerst onze bustickets naar Port Elizabeth geboekt daarna naar het grootste aquarium van de wereld geweest samen met twee anderen uit ons Hostel. Was een hele gezellige dag en in een heel leuk typisch Zulu's restaurant gegeten. Onze tweede dag in Durban zijn we naar Victoria street market geweest, een markt waar je voor heel weinig geld, heel veel spullen kon kopen :). Toen op naar de bus, een kort ritje van maar 14 uur, rechtstreeks van Durban naar PE waar we Esther op zouden halen, een vriendin van Marije die 2 weken met ons mee kwam reizen. Eenmaal in PE aangekomen ben ik naar het Ziekenhuis gegaan omdat mijn buik het eten hier nog steeds niet lekker vond en hebben de anderen weer bustickets geboekt. Toen Esther opgehaald van het vliegveld. En zijn we naar de volgende plaats van bestemming gegaan. Jeffreysbay. Hier kwamen we in een guesthouse, heel klein, huiselijk en gewoon chill. Onze wilde plannen voor kerst waren uit eten gaan en daarna een drankje doen. Helaas kwamen we er 's middags achter dat hier 's avonds alles dicht is, dus zijn we geëindigd met een afhaalpizza voor een dvd. Ook heel fijn. 2e kerstdag wou ik even rustig aan doen en heb ik lekker op ons kamertje rondgehangen terwijl de rest naar de stad was. Rond een uur of drie nog even naar het strand maar helaas werd de lucht donker, heel donker. Wij dus snel naar huis en toen brak het los. Hagel, onweer en heel veel regen. Heeeeel veel regen, dit weten we omdat het op de vloer lag. Ze hadden daar namelijk last van a little leaking problem. Nou little was niet het goede woord. Er waren niet genoeg pannen om het op te vangen. Omdat de eigenaresse zelf niet thuis was hebben wij dus maar overal pannen onder gezet. Als dankbaarheid daarvoor heeft ze ons daarna naar een restaurant gebracht waar ik eindelijk mijn gamba's heb gehad. Daarna nog even een drankje, maar de volgende dag ging de wekker weer vroeg omdat we naar Cape town zouden gaan. Gelukkig werden we naar de bus gebracht. We vertrokken rond een uur of half 8 en 's middags om half 7 waren we er. Kaapstad! We werden eerst al bijna door een "Foute" taxi meegenomen, maar zijn toen onder begeleiding van security naar ons hostel gebracht, waar we voor het eerst dikke matrassen hadden. Marije was helaas ook niet meer helemaal topfit en is maar vroeg naar bed gegaan. Samen met Esther en Laura zijn wij nog even wat wezen eten en toen ook maar ons bedje ingedoken. Onze eerste dag in Cape Town zijn we meteen maar naar de Tafelberg gegaan, dit bleek een goede keuze te zijn, Wat een indruk maakt dat zeg, Je ziet de hele stad voor je liggen, super mooi weer, geweldig. Achteraf hoorden wij van onze Duitsers dat zij twee andere keren wouden gaan, maar beide keren kon niet vanwege wind en wolken. Gelukkig hebben wij dat maar meteen gedaan. De volgende dag zijn we maar weer naar de markt gegaan, maar ook meteen doorgelopen naar Waterfront, Het rijke gedeelte van Kaapstad. Super mooi, daar even lekker rondgelopen en wouden we een ticket boeken voor het Robben Island, Helaas was dat tot 5 januari volgeboekt en ga ik daar dus helaas niet meer heen. De dag erop zijn we maar weer naar Waterfront geweest om het voetbal stadion op de foto te zetten, rond te kijken en lekker chillen. Maar we hebben ook maar even een boottochtje gemaakt op een catamaran, zagen we toch maar even een klein haaitje zwemmen. Ook hebben we nog even een avondje gegeten met onze Duitsers. Op oudjaarsdag hebben we een baz bus tour gedaan, naar cape point en kaap de goede hoop, kwam ik daar tijdens een wandeling zomaar even de buren tegen! Is Rutten zo klein en loop je toch Piet en Jeannette Holtslag tegen het lijf, dat is wel heel toevallig. Zowiezo was het een Hollands dagje, want de halve bus zat er vol mee. 'S avonds vielen onze wilde plannen voor oud en nieuw in het water omdat het zo ontzettend druk was, de terrasjes die niet vol zaten betaalde je dan ook meteen €100 voor, dus hebben we maar mac donalds gegeten en waren we nuchter om 12 uur. Bij ons was het een uurtje eerder en nu bijna een week later, maar alsnog iedereen een heel gelukkig 2012.  Na het vuurwerk spectakel zijn we naar de longstreet gegaan, ik ben daar mijn eigen weg gegaan en uiteindelijk bij de Duitsers beland. Hilarisch, ik nuchter zij allesbehalve. Alleen het feit dat er een meisje over mijn voet pieste maakte de avond iets minder leuk. Stomme muts. Nieuwjaarsdag ondanks dat ik geen alcohol had gedronken was toch wel een brakdag. Dus lekker op tijd op bed, want 2 januari kwam de bus ons weer ophalen. Tussen kwart over 7 en half 9..... of een paar uur later.

Maar precies kwart over 8 werd er aangebeld en werden we ingeladen. Op naar Nice... Oh nee Knysna. Zat ik daar heerlijk op mijn bedje komt er een hoofd voor mij, Helloo! En ja hoor, daar waren ze weer, onze vrienden uit Israel :). Het feest was weer compleet. Dus de avonden werden weer laat. Gordijn (Jardin) waren we al tegen gekomen in Capetown en die was er niet meer bij, onze andere grote held Ben Koby was nog in Plett, maar ook deze mensen uit Israel waren erg gezellig. Onze eerste dag in Knysna zijn we naar de lagune geweest. Een enorm mooi natuur gebeuren. Daarna hebben we lekker op het strand gelegen en 's avonds heb ik samen met Laura en Israel om het kampvuur gezeten. Woensdag ochtend zijn wij wezen kanoen, Laura en ik op het Afrikaanse tempo, peddel...... peddel............ peddel........, je begrijpt het wel, ondertussen zijn we nog een keer van een rots gesprongen van 3 meter, daarna nog een keer van een brug van 6 meter en toen weer terug geroeid. We vonden dat we na ons stevige tempo wel uit mochten rusten en waar doe je dat nou beter dan: Op het strand. Na heerlijk te zijn bijgekleurd, ik ben namelijk nog steeds niet bruin, dat zien jullie vast wel op de foto (A). Hebben we boodschapjes gedaan en zijn we weer richting ons Holland house gegaan. Ons backpackers is namelijk van buiten helemaal Oranje. Op onze laatste dag in Knysna hadden wij het geniale idee om te gaan Sandboarden. Dat is hetzelfde als snowboarden, maar dan in het zand. Eigenlijk had ik al moeten bedenken dat je ook niet in je bikini in de sneeuw gaat liggen, dus waarom wel met een snowboard van het zand. Maar goed, het ging heel goed, ik bleek echt een talent te hebben, vooral voor heel hard vallen, want na 4 keer naar beneden te zijn gegaan, ging mijn gewaxte board superhard en de eerste keer dat ik viel, was heel hard. Heel hard, ik hoorde mijn nek kraken en toen ik boven stond voelde mijn knie toch ook niet zoals 5 minuten daarvoor, na nog een keer proberen, moest ik toch toegeven dat mijn ene knie meer was afgevallen dan de ander, of misschien was mijn zere knie toch wel heel erg dik geworden. Dat betekende dus 2 uur kijken naar hoe de rest aan het sandboarden was. Dat betekende dus de laatste uurtjes in Knysna eten met mijn been omhoog en chillen in het Holland House met ijs op mijn knie. Precies op tijd kwam de Baz Bus ons halen om ons naar Plettenberg Bay te brengen, oftewel Plet. Ons backpackers zag er prima uit, hangmatjes, groot terras. Een plekje waar wij heerlijk uit konden rusten, want die laatste dagjes strand hadden erin gehakt en die zere knie eigenlijk ook wel. Dus op onez eerste dag in Plet, donderdag, ben ik maar gaan slapen en toen ik wakker werd stond het eten voor me klaar, wat wil je nog meer. 's avonds ben ik samen met Laura in een hangmat gaan liggen, erin is leuk, eruit een stuk moeilijker. We hadden al heel lang geen echte Nederlandse mannen gesproken en ook die avond gebeurde het niet, want ze kwamen uit Limburgggg. Maar het was wel heel gezellig! Gelukkig mochten we 's ochtends eindelijk uitslapen, want het was een beetje laat geworden. We hebben vrijdag Plett maar even ontdekt, ook hebben we het strand van Plett maar even bekeken. Marije en Esther waren niet heel fit, dus hebben Laura en ik maar lekker voor ze gekookt en ons toen klaargemaakt voor een avondje flink stappen. Wij dapper naar de plaatselijke discotheek, bleek daar bijna alles homo te zijn, niet dat we voor de mannen gingen, maar het viel wel een beetje op. Zo raakten wij ook aan de praat met 4 jongens uit Londen waarvan we overtuigd waren dat het meer dan gewoon 4 vrienden waren. Bleek dat niet zo te zijn, want toen wij uit het raam van ons Hostel keken zagen wij wat over het hek klimmen. Het bleken 2 van de vier te zijn, die echt niet alleen wouden slapen en zich maar bij ons in bed hadden uitgenodigd. We hebben ze vriendelijk doch dringend verzocht toch maar naar hun eigen bed te gaan omdat wij echt niet ons kleine bedje met een andere man dan onze eigen te delen.

En toen.... was daar onze laatste vakantie dag. Even snel boodschappen gedaan, een tattoo laten zetten van Hello Kitty op de binnenkant van mijn enkel en een middagdutje in het hangmat werden wij weer opgehaald door een volle Baz bus. Die het mag gezegd worden een halfuur te vroeg was. het bleek dat de bus overboekt was, dus uiteindelijk zaten we met 26 mensen ipv 22 mensen in de bus. En met 22 zit ie echt al vol. Dit werd dus een helse rit. Gelukkig maakte de driver en zijn assistent er een echt feest van. Knallende muziek heel veel geouwehoer en voor in de bus heel veel bier. Precies op tijd werden wij afgezet in PE bij ons laatste hostel. Zondag ochtend 8 januari kwam de Baz bus ons op halen om 7 uur, hebben we afscheid genomen van Esther, na twee weken hele gezellige vakantie en gingen we (eindelijk) naar "Huis". We werden afgehaald door Jenny en nu zit ik heerlijk op mijn eigen kamertje, met internet, een kast voor kleren een eigen badkamer en een heerlijk bed.

Het is tijd dat stage weer gaat beginnen, ik zit vol met energie en het word tijd dat ik wat nuttigs ga doen. Ik hoop dat jullie in Nederland allemaal een mooie vakantie hebben gehad en dat 2012 voor jullie allemaal goed is begonnen!

Heel veel liefs,

Aniek.