Lange week.

Daar was ik weer,

Vorige keer had ik nogal een lang verhaal, deze week zal ik het wat korter houden, ten eerste omdat de mensen die niet van lange verhalen houden eerder klaar zijn, ten tweede omdat ik niet zoveel te vertellen heb omdat ik ziek was.

In mijn vorige blog vertelde ik dat we afgelopen week bij de soupkitchen aan de slag zouden, hier veranderd het programma alleen sneller en vaker dan dat Laura zich omkleed. En dus werd er besloten om dinsdag naar het Clean up project van Child Welfare te gaan. Het werk: Samen met arme kindjes alle rotzooi uit de townships op te rapen, geloof me dat is veel, want aan prullenbakken doen ze hier niet, niet echt werk voor een social worker, maar het leverde ons wel een kiekje in krant op. We kwamen er wel achter dat er ook K*T kinderen zijn in ZA zo ook twee in onze groep, woensdag zorgden zij namelijk voor veel problemen door een dronke man lastig te vallen, deze man werd boos en viel uit tegen Marije en mij, helaas deed hij dat in het Xsosa waardoor wij er niets van verstonden, dit liep nogal uit de hand, de begeleiders deden niets, uiteindelijk hebben wij maar besloten om de liefste kinderen mee te nemen en weg te lopen, gelukkig liet de man ons toen wel met rust. Donderdag hebben we met deze kinderen als beloning school uniformen gepast, omdat zij hadden schoongemaakt kregen zij van het project de schooluniformen, met als leuke afsluiter de rest van de ochtend op het strand.

Dinsdag avond zijn we wezen braaien, dat is hetzelfde als bbqen, met de andere Social workers en Ties, helaas kreeg ik tijdens deze braai al last van mijn buik, maar ach dat heb ik wel vaker, woensdag ging het niet over en ook donderdag voelde ik mij zwaar beroerd, Dominic en Laura waren donderdag maar thuis gebleven omdat zij ook ziek waren. Donderdag middag hebben wij Sanni geholpen bij de braai van haar project, heel verstandig niets gegeten maar sociaal gedaan met de jongeren van haar project, Sanni was daartoe ook niet meer in staat, want drie keer raden: Heel goe Sanni ook ziek. Uiteindelijk was ik donderdag ook zo verstandig om vroeg naar bed te gaan, waar ik pas vrijdag avond uit gekomen ben omdat ik zo beroerd was. Zaterdagochtend voelde ik mij gelukkig fit genoeg om mee te gaan paard rijden. De naam van mijn schimmel was Freckles, de enige hengst uit de groep, zijn horomen speelden flink op waardoor hij niet echt goed luisterde en graag de aandacht wou van alle vrouwtjes uit de groep. Hij zat aan elke kont en was erg eigenwijs. Ik was er klaar mee en heb even verteld wat mijn eisen waren, luisterde hij niet, prima dan ging hij naar de slager en werd hij paardenrookvlees, we begrepen elkaar prima en de rest van de rit was super tof. Het ging ons alleen niet hard genoeg en hebben besloten om voor de volgende keer een moeilijkere en spannendere rit te gaan doen.

Toen ik thuis kwam besloot mijn lichaam toch dat het nog ziek was en ben ik maar weer op bed gaan liggen want voor zondag stond er een leeuwenpark op het programma inclusief het aaien van leeuwen. Toch maar besloten om niet te gaan omdat ik echt nog beroerd was. Bleek helaas dat de hele dag de stroom eraf was, niet alleen in ons huis, nee helaas in de hele stad, veel hebben we niet gedaan, maar dat hoefde ook niet voelde me toch beroerd. Op die momenten besef je wel wat de dingen zijn die je nodig hebt, in mijn geval, Mama. Na eerst een opbeurend telefoontje van Maarten belde moeders mij om me even gerust te stellen met het slimme idee, dat als ik mij maandag nog niet fit voelde ik de dokter zou bellen. Ben dus vandaag maar naar de dokter geweest. Heeft me flink wat tijd gekost, maar door de zes verschillende soorten medicijnen voel ik me nu al een stuk beter en heb ik sinds vrijdag weer voor het eerst normaal avond eten gehad. Het gaat dus de goede kant op.

Deze week gaan we wel echt bij de soup kitchen aan de slag en vrijdag gaan wij op vakantie. Even in het kort wat we allemaal gaan doen, We gaan eerst de wild coast doen, van PA naar East Londen, daarna naar Port Shepstone, dan naar Durban, vanuit Durban rechtstreeks naar Port Elizabeth om een vriendin van Marije op te halen, dan vieren we kerst in Jeffreysbay, dan gaan we rechtstreeks naar Cape Town, daar vieren we oud en nieuw om vervolgens naar Knysna te gaan, daarna naar Plettenberg Bay, met als laatste station Port Elizabeth waar we weer afscheid nemen van Ester, Marije haar vriendin. Om 9 januari begint dan onze stage weer. Ik zal dus waarschijnlijk de komende weken niets meer online zetten.

Dan nog voor de mensen die mij iets leuks willen sturen, of het gewoon leuk vinden om te weten, mijn adres is: 1 Grand Street, 6170 Port Alfred.

Nu ga ik lekker slapen, ik lig al in bed, heb namelijk sinds vandaag internet op mijn eenpersoonskamer, want we zijn eindelijk vandaag verhuisd. Luxe.

Lieve mensen, mocht ik jullie niet meer spreken dan, wens ik jullie hele fijne feestdagen en alvast een heel mooi gelukkig en zonnig 2012.

Liefs Aniek