Honger hebben ze in Afrika.

Hee mensen! 

Gister had ik geen tijd om een blog te typen, dus moesten jullie even een dagje langer wachten.

Als ik in Nederland zei, ik heb honger, kreeg je vaak de reactie in Afrika hebben ze honger, jij hebt trek. Nou zeker dat ik hier in Afrika honger heb. Ik eet nu zelfs brood om toch iets te eten. En van de hele dag beweging in de buitenlucht krijg je ook heel erg honger. Want ja, voor mijn doen heb ik HONGER, Maar ik weet nu ook wat echte honger is.

Wij zijn begonnen met onze stage. Ons project heet Ezibileni, dat betekent vrijgevig. Met dit project doen wij elke ochtend huisbezoeken in de townships. Maandag en donderdag hebben we home based care, een soort van thuiszorg, ook mensen wassen enzo. Dit hebben we alleen nog niet meegemaakt, want vorige week maandag hadden we daar een bespreking, donderdag en vandaag (maandag) regent het, als het hier regent betekent het vrij, want met regen kan je niet door de townships lopen over modderweggetjes met kuilen en gaten. Maar de twee dagen dat we wel geweest zijn hebben we veel gezien. Een gezin dat in een golfplaten huisje woonden, de dochter uit het gezin heeft een ernsitige hartafwijking. Er is geen stromend water en electriciteit. Ook zijn we bij een vrouw geweest met Hiv/Aids. Ze krijgt medicatie. Deze moet ze vaak nemen op lege maag met maar een klein beetje water omdat er gewoon geen eten en drinken is. Haar zoon werkt op de dump en probeerd daar flessen te vinden en verkopen en verzameld daar eten. Al het eten wat daar gevonden word, doen ze in een pan en koken ze allemaal door elkaar. Een ander project is Ingubo. Dit project is er voor kinderen die op de dump werken. De jongste is vier en at tot hij bij Ingubo kwam alleen maar eten van de dump. We maken ontzettend veel mee, zo heb ik al een baby van een paar dagen oud in mijn handen gehad, zijn oma is een cliënt van Ezibileni omdat haar voet gebroken was en nu helemaal scheef gegroeid is. Wij zijn daar om te helpen en ons doel is om een goed rapportage systeem op te zetten en persoonlijke dossiers op te zetten. Alleen hopen de careworkers en de mensen van het project dat wij er zijn om ze geld te bieden en hun meer financiele middelen te bieden. Dit is nog wel eens moeilijk, omdat wij arme studentjes echt geen busje voor ze kunnen kopen en ook geen rolstoelen en derdelijke.

Ook doen wij heel veel leuke dingen. Als het eten hier niet lekker is gaan wij namelijk ergens chocoladetaart eten. Nou chocolade taart dat kunnen ze hier wel. En we hebben ook al het lekkerste ijs van de stad gevonden. (Heb ook een bak chocolade mint ijs in de diepvries staan) We hebben nu besloten om wekelijks op donderdag avond naar de Links te gaan en daar lekker even te CHILLUHH! Ook zijn we dit weekend weg geweest. We hadden twee auto's gehuurd en zijn naar Port Elizabeth gereden. Daar hebben we heerlijk gewinkeld. De Duitsers gingen al naar 2 uur weg, De Nederlanders zijn lekker de hele middag wezen winkelen. (wat nu ook ernstig op mijn bankrekening te zien is) Er moesten namelijk cadeau's voor 5 december gekocht worden, want we hebben hier lootjes getrokken. 'S avonds zijn we naar Addo's gereden, daar zijn we eerst naar de B&B gereden, hebben ons geïnstalleerd. Een geweldige locatie. Een hele mooie tuin om een enorm huis. Onze kamer was nogal in het bleometjes thema, compleet met beklede wc, wcrol houden, nieuwe wc papier rol bekleed, de luchverfrisser bekleed. Allemaal met pareltjes en roosjes. 'S avonds even lekker gegeten. (€50 met 6 personen) en toen heerlijk in ons bloemetjes bed. Zondag ochtend er vroeg uit om naar Addo's Elephant parc te gaan. Daar rond gereden en wilde dieren gespot. We zijn om een uur of drie naar huis gereden, om 6 uur zaten we weer aan ons "heerlijke" avondmaal op school. Daarna naar huis om lekker vroeg op bed te gaan dachten we.

Ik ging even lekker op mijn bed zitten en kreeg toen erg natte billen. Wat bleek, het had de hele dag ontzettend geregend en is heel erg gaan lekken in ons huis. Precies op mijn bed. We hebben de hele bovenverdieping moeten verschuiven en alles in de koffers moeten stoppen om het maar een beetje droog te houden. Bakjes onder de gaten gezet en hopen dat het 's nachts droog zou blijven. De hele nacht heeft het geregend en geonweerd. Op de slaap kamer lekt het nu precies om mijn bed heen op 3 plekken, op de koffer kamer lekt het ook op 3 plekken, de badkamer is een zeef, we gaan dus straks maar vragen of we vandaag al kunnen verhuizen ipv over 2 weken. 

Voor de komende week hebben we nog niet heel veel op het programma staan, maar we zullen zien wat de week ons brengt, want This Is Africa. Je weet het maar nooit.

Voor de mensen die mij al ontzettend missen, over 140 dagen ben ik weer thuis ;)

Veel liefs Aniek.