Uiteindelijk komt alles goed.

Daar was ik weer!!

Deze week is er veel gebeurd, aan het begin van de week stond er naast stage niet zoveel op de planning. Op maandag tot en met donderdag hebben we stage, vrijdag en het weekend hebben we vrij. Zoals jullie maandag al lazen hadden we vanwege het mooie weer (ahum alweer regen) een dagje vrij. Dinsdag zijn we naar ons project geweest en zijn we voor het eerst gesplit met care workers meegeweest. We lopen dan vanaf half 9 tot twaalf uur door de hele township. Ik heb maar 3 'huizen' gezien, die erg ver uit elkaar lagen, dus echt belachelijk veel gelopen. 'S middags maar bezig geweest voor school, want dat moet natuurlijk ook gewoon gebeuren.

Woensdag was een hele bijzondere dag. We zijn toen naar een kerstbrunch geweest van het project Enkutezweni, dit is een school voor verstandelijk gehandicapte. Ik heb toen ook voor het eerst in Zuid Afrika een jongetje met het Down Syndroom gezien. Kinderen met down worden hier heel vaak verstopt, het is dan ook echt heel bijzonder dat hij gewoon naar school gaat. Dit was echt een prachtige dag. Toen we aankwamen stond er een grote echte giraf op ons te wachten, deze konden we gewoon aaien. Echt een hele bijzondere belevenis, voor ons, maar zeker ook voor de kinderen. Toen gingen we de picknick weide in, er was een grote trampoline (ingegraven voor het geval je je zorgen maakt moeders) een zwembad, en trekkers en een safari auto die staat ingegraven. De kinderen waren razend enthousiast en doken met kleren en al het zwembad in. Alleen mijn grote vriend met het down syndroom bleef een beetje angstig op de kant staan (dacht ik) Ik hielp hem dus zijn schoenen en sokken uitdoen,  en ging op de kant zitten, alleen hielp een lerares hem toen met de rest van zijn kleren en liep hij het water in. Zijn klasgenoten trokken hem in het water en toen: Toen ging hij koppie onder, hij kon niet staan en raakte in paniek, ik sprong er (met kleren en al) achteraan en heb hem de kant op gesleept. Zijn meester was me erg dankbaar, want hij had het allemaal niet gezien. Vanaf dat moment was ik echt de held van die jongen, en heb daarna nog tijden met hem gezwommen, had mijn kleren maar uitgedaan en toen maar fanatiek in mijn bikini, in de hoop dat ik bruin zou worden. We hebben echt een heerlijke ochtend gehad. Toen we weggingen bleek ook dat de kinderen het met ons heel leuk hebben gehad, we kregen knuffels, we waren de nieuwe vriendinnen van die kinderen zeiden ze allemaal. Toen we in het busje naar huis zaten hadden Marije en ik in de gaten dat we dat heel erg missen bij ons eigen project. We misten interachtie met mensen, het gevoel dat we echt wat betekenen, dat we echt iets leren. De hele middag zat dat wel ontzettend in ons hoofd. 'S avonds zijn we om ons hoofd even leeg te maken lekker op stap geweest in de beach club. Er was een mannelijk strip trio. Nou ik heb nog nooit zulke vieze mannen gezien. Maar het was wel heel erg gezellig.

Donderdag moesten we natuurlijk wel weer vroeg op, want we moesten naar stage, alleen helaas, het regende alweer. Toen hadden we even een diepe dip. We konden alweer niet naar stage, stage viel heel erg tegen omdat we niets leerden, we kunnen niet met de mensen praten. Er zijn geen middelen om iets op te zetten en budget is daar ook niet voor. Conclusie, we wouden beide graag naar de special care school. We hebben toen onze begeleidster Ilona gemaild, uit haar reactie kregen wij het idee dat het niet echt iets ging worden en dat we vijf maanden bij Ezibeleni moesten blijven. Dit was niet echt positief voor ons humeur. Gelukkig hebben wij de afspraak dat we op donderdag avond ons mogen trakteren op een toetje bij de Links, Na een stuk chocolade taart ziet alles er zonniger uit en voelden we ons een stuk beter.

Maar zoals de titel van dit bericht, alles komt goed, Ilona vertelde ons namelijk dat we wel konden overstappen als we er niets van zouden leren. Deze week gaan wij aan de slag bij de soupkitchen, dit is een beetje hetzelfde idee dat het Leger Des Heils heeft. Wij gaan dus eten uitdelen in de townships, maar ook fabriekswerk doen, zoals het eten in zakjes stoppen enzo, niet echt Social work, maar het is ook maar tijdelijk. Want over twee weken hebben we vakantie en in het nieuwe jaar gaan we dan bij een heel ander project aan de slag. Het klinkt allemaal leuk, maar daar vertel ik meer over als ik het echt heb ervaren, nog 5 weken wachten dus. Vrijdag was het ook echt heerlijk weer en heb ik dus lekker op mijn matrasje op de veranda gelegen.

We hadden al twee weken erg spanningen binnen de groep, tijdens onze eerste supervisie bijeenkomst (die echt superleuk was omdat we gingen kleuren met pastelkrijt) is dit ter sprake gekomen. Vanaf dat moment is de sfeer in de groep echt een stuk beter. En 's avonds de week van ons afgewassen tijdens een super leuke schuimparty. Het stelt niets voor vergeleken met Nederland, maar het was echt een geweldige top avond! Zo leuk had ik hem nog niet gehad in Zuid Afrika en deze avond smaakt zeker naar meer (amarhula!)

Zaterdag hebben we boodschapjes gedaan, we wouden namelijk allemaal lekkere hapjes voor zondag omdat we toen Sinterklaas zouden gaan vieren. De rest van de dag lekker chil, Zondag waren we mooi op tijd uit bed en was het stralend weer. We hebben weer een heerlijk zondagochtend bruch gehad compleet met croissants en een broodrooster die het weer doet. (ik zei toch dat alles goed komt) En een heel goed gesprek. De hele lucht is geklaard en zijn toen gezellig naar het strand gegaan. Wat een super leuke belevenis om te zwemmen in enorm hoge golven die je mee sleuren. Erg diep kan je dan ook niet gaan maar het was wel super tof, alleen toen ik 's avonds mijn bikini uitdeed kwam ik tot de conclusie dat ik nogal vlekken heb, rode vlekken. Ben ik toch eens even gigantisch verbrand. Maar goed, de aftersun stond al klaar in de koelkast. En 's avonds klopte Sinterklaas heel hard op de deur, omdat wij serieus waar heel veel Sinterklaas liedjes hebben gezongen. Sinterklaas had voor iedereen een super leuk gedicht geschreven in het Engels, voor mij had ie hele mooie oorbellen gekocht. Heel toevallig dat ik die al had aangewezen als super mooi. Het was echt een super gezellige leuke dag, een dag die ik niet snel zal vergeten.

Maar vandaag is het maandag het is stralend mooi weer, maar toch zit ik op school mijn blog te typen. Wat blijkt, het is vandaag Pension day, dat betekent dat alle oudere mensen naar de bank zijn om hun pensioen op te halen. We zouden vandaag bij de oudere mensen langs, maar deze zijn dus niet thuis, dus Ezibeleni stuurde ons naar huis omdat we alweer niet aan de slag kunnen. Gelukkig is er een ander project wat ons vanmiddag heel erg goed kan gebruiken en gaan we nu dus een soort van zwemles geven aan de kinderen van de dump.

De rest van de week is het dus maar weer afwachten hoe het met de projecten gaat, maar wel staat er voor het weekend alvast een paardrij tripje gepland en gaan we woensdag avond weer op stap. Ennnn, het lijkt erop dat het de hele week mooi weer word.

Lieve mensen, ik hoop dat jullie allemaal een leuke Sinterklaas hebben gehad. Ik vind het echt ontzettend leuk om jullie reacties te lezen en het doet me ook echt ontzettend goed.

Tot de volgende keer,

Veel liefs Aniek.