Koffers Pakken

31 januari 2012 - Cintsa, Zuid-Afrika

Hee Allemaal!

Iets later dan anders, maar hier is ie dan, mijn blog. We hebben deze week weer veel gedaan, onder andere onze koffers gepakt, komen we al naar huis, nee nog niet. We moesten weer verhuizen. Ons mooie paleisje op de campus moesten wij achterlaten voor een huis ietsjes verder weg, na wat onduidelijkheden, want goh, als jij op donderdag om 4 uur nog niet weet of je nou naar Vicky’s of Botmill moet en hoe laat dat moet gaan gebeuren is het toch een beetje onduidelijk en frustrerend om te moeten verhuizen.

Maar het is gelukt, ik heb samen met Marije een kamertje in Botmill, met uitzicht op een hele mooie tuin en lamellen die we al hebben gesloopt. De foto’s en kaartjes hebben we al opgehangen en de kasten puilen uit. Oftewel we zijn gesetteld.

Maar naast dat verhuizen waren er natuurlijk nog genoeg andere dingen te doen. Ik had nogal last van een flinke dip. Ik was helemaal niet fit en moest erg veel slapen omdat ik anders door mijn hoefjes zakte. Gelukkig werd het weer ietsjes minder warm, waardoor ik ook weer opknapte en weer mee kon op de home visits. Woensdag ochtend kwam Africare, deze organisatie steunt ons project. Maar voor deze steun moet er heel veel gebeuren. Van alle OVC’s (Orphans and vulnerable Children) Moet een eigen dossier gemaakt worden, die taak hebben wij op ons genomen, we wisten alleen niet dat er zo ontzettend veel waren. Tot nu toe staan er 213 op papier en zijn er een paar nog niet helemaal goed ingeschreven. Tot nu toe is de schatting dat er ongeveer 300 in alleen onze township zijn. Vergelijk dit maar ongeveer met Lemmer. Alleen is het denk ik hier nog iets kleiner. Er is dus veel te doen. Maar dit was iets wat we volgende week gaan uitwerken.

Afgelopen week zijn we bezig geweest met het organiseren van alle opdrachten, oefeningen en tekeningen. We hadden hier 2 kartonnen dozen vol met papieren die gesorteerd moesten worden. Hier zijn we donderdag middag mee begonnen, het is alleen zoveel werk, dat we hier zeker nog een middag aan kwijt zijn. Hierover had ik ook nog een vraag aan jullie lieve mensen in Nederland. Mochten jullie leuke oefeningen hebben die niet veel uitleg nodig hebben, of uitleg hebben in het Engels, zouden jullie die misschien naar mij toe willen mailen. We kunnen vooral heel goed opdrachten gebruiken voor kinderen vanaf 10 jaar.

En toen ook eindelijk ons weekend, iets waar ik heel erg naar uitkeek, nog een keer samen met Laura een weekend weg, Marije ging helaas niet mee, want die zou naar vriendinnen in PE. Maar samen met Sanni en Jenny zijn wij in een auto naar Chintsa vertrokken. Een paradijs werd ons verteld. Super mooie backpackers, met elke dag een gratis activiteit met gratis wijn. Die wijn was niet te drinken, maar de volleybal wedstijd was wel heel leuk. Helaas verloor Nederland van Duitsland, maar wij dachten, we gunnen ze nu dat plezier, op het EK verliezen ze natuurlijk enorm. ’S Avonds lekker meegegeten met de braai, maar wel op tijd naar bed want de wekker de dag erop ging erg vroeg. Toen ik opstond was er een ding wat ik dacht: OLIFANTEN RIJDEN!! Het kost een vermogen, maar het was echt super tof, samen met Laura zat ik op Montombo, een mannetje van 10 jaar. Voor ons zat de olifanten temmer, met hem wandelden wij een uur door een private game resort. Halverwege heeft de olifant een slokje water gedronken en op het einde om hem te bedanken mochten wij hem voeren. Ik had ondertussen de olifant van Jenny ook al gevoerd, hij vond het namelijk grappig om mij op mijn rug te tikken met zijn slurf terwijl hij er een bosje gras in had. Dat gras haalde ik eruit en moest ik er daarna weer instoppen. Super tof. Olifanten zijn echt hele leuke beesten. Laura en ik hadden nog niet genoeg van de wilde dieren en besloten om ook nog bij de cheeta’s de kooi in te gaan om deze te aaien. Nou ben ik al niet zo’n fan van katten, maar zulke grote. Dus maar even mijn principes aan de kant gezet en die beesten geaaid. Woow, ze hebben zulke lange haren en ze zijn zacht! Maar moet toch eigenlijk wel toegeven dat ik het ook een beetje eng vond. Je weet maar nooit of ze vinden dat ik smakelijke benen heb en ze daar even lekker van willen kluiven. Ze hadden dan wel een streng kippen dieet, maar mensenvlees schijnt net als kip te smaken. Gelukkig ben ik heel uit de kooi gekomen en nog helemaal Alive.

De rest van de dag hebben wij heerlijk gechilled aan het zwembad, beetje bakken, beetje pizza eten, beetje nietsdoen en af en toe een duik in het water. Een echt vakantie dagje. En ons energie moest iets gespaard worden, want voor zondag ochtend hadden wij een ander ritje op het programma. Paardrijden. Aangezien ik van papa geen paard mag, moet ik er hier maar extra van genieten. We hadden heel verstandig gezegd dat we wel goed konden rijden. Hadden namelijk wel zin in wat actie. En als het misging kon ik samen met Laura terug vliegen. Mijn hengst Pined. (uiteraard werd ik weer op een mannetje gezet) Was vroeger een race paard. Hij had een speciale bounce zei Penny, de vrouw van het paardrijden. Nou ik heb het geweten, eerst door de prikkelbosjes. Waar je aan alle kanten auw hoorde, toen over een soort van Rotsen naar het strand. En daar…… Galop! Wij stuiterden daar als echte amazones over het strand. Pined vond mij ook ineens leuk omdat ik The feeling had. Zo super leuk om te doen. Dus papa, ik wil nog steeds een paard! Maar het einde van de rit, betekende ook het einde van ons weekend. Maar even via een super grootte shopping mall terug gereden, die gelukkig ook op zondag open zijn, nog even een souvenirtje gekocht en toen terug naar Botmil en school.

Gelukkig kwamen wij er terug op onze kamer achter dat de wc wel weer doortrok, was zo vervelend om steeds naar Laura te gaan, we de goede sleutels hadden, was ook een drama en we heerlijk in ons bedje konden duiken.

Voor de komende week is er veel te doen op stage, dossiers maken, maar ook afscheid nemen van Laura, dagje Rosehill shopping centre en tja, misschien ook maar naar het strand ;). Ennnn ik krijg vanaf deze week een nieuwe telefoon, met what’s app. En een nieuwe camera! Leuke vooruitzichten dus.

Tot snel allemaal!

Liefs Aniek.

 

3 Reacties

  1. Saakje Schuttenbeld:
    31 januari 2012
    He meid
    wat weer een leuk verhaal. Ik ben jaloers, op een olifant rijden lijkt me super.Wat een ervaring. Wij hebben hier nu winter! Nog een nacht en we kunnen schaatsen.
    Ik zag dat je wel aan een sponsering toe bent. zal even kijken wat ik kan regelen.
    gr. van Nick en mij.(met papa gaat het prima)
  2. Jaimi:
    1 februari 2012
    Haaaa Aniek!
    Leuk verhaaltje weer. Die olifanten zijn gaaf he, heb het ook eens gedaan in India. Mooi berichtje van je moeder, sponsoring, altijd goed ;) Er zijn ook zoveel leuke dingen te doen, en die MOET je gedaan hebben he. haha. Meid, ENJOY!
  3. jan schuttenbeld:
    2 februari 2012
    Hallo aniek hier een berichtje uit sudan om presies te zijn in dongola dat ligt ongeveer 450km van egypte grens waar wij zitten is15km van dongola af hier wonen 150mensen allemaal fam vanelkaar hier is geen winkel(s] JE ZIET WEL IK MOET NOG VEEL TYPEN LEREN HET is hier s,nachts aardig koud 12-14c en overdag rond27-32c het is hier een grote woestijn alle huizen hebben een buiten muur van 2 ;5m hoog en daar staat het huis ,dus als wij door de deur van de buitenmuur lopen stappen wij direct in de woestijn het zelfde als het lemsterstrandzand wij wachten op onderdelen maar jij weet hoe dat hier werkt in afrika don,t worry he ANIEK nog veel plezier o ja je hebt een leuk verhaal getypt groeten je vader in soedan