What is weird and what is Culture?

22 januari 2012 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Heee lieve mensen!

Er zit weer een week op, mijn eerste week op een nieuw project. Een week met veel ervaringen en indrukken. Wat kom je veel verschrikkelijke dingen tegen in de townships. Bejaarde vrouwen die verkracht worden, kinderen die verkracht worden. Iets wat dagelijks gebeurd in de townships. Is it weird or Culture?

Maar wat doe je voor een vrouw van 101 die een beroerte heeft gehad, stokdoof is en vanwege de ouderdom niet lang meer leeft. Je luisterd, lacht en toont interesse. Voor sommige clienten die we tegenkomen kunnen we eigenlijk niet meer doen, dan luisteren en interesse tonen. Bijvoorbeeld een case die ik tegen gekomen ben, een bejaarde vrouw die  zorgde voor haar 3 kleinkinderen. Ze zag op de vloeg spinazie te snijden uit eigen tuin met een of ander bot mes. Er stonden drie stoelen in he thuis, twee kasten en een soort van aanrecht. Ook stonden er 2 bedden, 1 die opgemaakt was en er van ver af nog wel redelijk uit zag, het andere bed lag een soort van schuimrubber op. dat spul wat papa tussen de kisten doet als de tulpen moeten drogen. Dat was het bed voor de drie kinderen. Oma was besmet met het HIV virus, moeder lag in het ziekenhuis met HIV en TB MDR, tuberculose die multi drug resistance is, oftewel bijna geen medicatie helpt. Vader was wel aan het werk, maar heeft ook HIV en TB XDR, Extreme drug resistance, denk niet dat dat nog uitleg nodig heeft. Van die kinderen weet je dat ze binnenkort wees zijn en oma waarschijnlijk ook niet lang meer leeft, maar helpen, je kan hun medicijnen halen, de kinderen een leuke zorgeloze middag op de aftercare bezorgen maar verder?! Eigenlijk niets. Super frustrerend, maar wel heel dankbaar werk.

Ook kwam ik bij een oude vrouw, ze paste op haar drie kleinkinderen omdat haar dochter ook besmet is met HIV, deze kinderen wouden meteen met me spelen, oma was super geïntereseerd, dus ik was van overzee, ze ging voor me bidden, ik was als een gift van god. Zo'n ontzettend lieve vrouw die dankbaar was dat ik als gekleurd meisje uit Holland interesse toonde in zo'n arme vrouw. Toen we naar buiten liepen vertelde mijn care worker dat de kinderen waarschijnlijk ook besmet zijn, maar dat moeder ze niet durfde te laten testen. Weird or Culture?

Op de aftercare werden wij nog niet echt geacepteerd, probeer die Nederlanders maar een beetje uit, met als gevolg dat ik na een middag eens in mijn tas keek en mijn reisziggers steen miste. Gelukkig was ik nog op het project, ik keek even indringend naar de meiden die bij mijn tas stonden en ineens hadden ze iets anders uit mijn tas in hun had, toen heb ik de doos waar ze dat uithaalden even doorgezocht en daar vond ik ook mijn steen. Later kwam Marije erachter dat zij ook 2 pennen uit haar tas miste. Het zijn maar twee pennen zo hoort het niet. Ik had al het idee dat ze hier alles proberen mee te nemen wat los zit, maar grappig vond ik het niet. Gelukkig vond Boniwe, onze begeleidster dat ook niet en sprak de kinderen er op aan. Ook hadden we op een middag heel veel kinderen van de pre school bij ons op het project, zij vinden die vreemdelingen wel interessant en zitten dus ook constant bij ons. Een van die mini's werd opgehaald, ineens zag ik hem in zijn blote kont boven aan de trap staan en tadaaa, meneer pieste zo over de trap. Ik pissig, want wij zaten steeds op die trap, me af te vragen waarom niemand ingreep. Duidelijk dat dat dus de cultuur is. Piesen kan overal en als het verder lopen is naar de wc, dan doe je het toch waar jij wilt. Belachelijk, maar het is cultuur. De rest is gewoon weird en moet dus wat aan gebeuren. Je zult dus vast wel begrijpen dat er heel veel te doen is voor ons de komende weken.

Gelukkig denken wij natuurlijk heel goed om onze ontspanning en zijn we woensdag en vrijdag lekker naar de Lounge geweest. De drankjes vloeiden rijkelijk, misschien iets te. Dit weekend dus maar lekker rustig aan en heeeeel hard aan school gewerkt. (nou ja soms dan) Ook kreeg ik een logé dit weekend, Laura en ik hebben samen een sleepover gehouden, onze matrasjes op de grond, zak chips in het midden en filmpje kijken. Heerlijk, nog maar even van genieten, want Laura ga bijna naar huis :( Volgend weekend nog met z'n vieren een weekend weg en dan wordt het bijna afscheid nemen.

Dan nog even via deze weg, Papa heel veel plezier in Soedan! Geniet ervan! En mama en Nick geniet van de rust ;) 4 weken zijn zomaar om!

Heel veel liefs,

Aniek.

 

2 Reacties

  1. Saakje Schuttenbeld:
    22 januari 2012
    He Aniek.
    Ik heb net een fotocamera naar Rutten gebracht. Wou er nog een briefje bij doen, maar had er geen tijd meer voor.
    Doe voorzichtig daar in de townships.Nick en ik gaan het wel redden hier. Ik heb nu heeel veel tijd voot een carnavalsoutfit.
    Veel plezier daar en maak lekker veel foto's. Papa en Marlien hebben trouwens dezelfde, dus dat was bijna groepskorting.
  2. willem:
    23 januari 2012
    hey aniek
    wat een verhaal weer zeg , je maakt daar wel wat mee hoor
    geweldig dat je zoveel ervaring op doet maar wat een vreemde gewoonte,s
    cultuur , ja lekker maar zo werkt het hier dus niet .
    we moeten er maar om lachen
    nou je vader ook al weg en je moeder met nick alleen maar wij passen wel een beetje op ze hoor en anders komen ze hier maar een bakkie doen of zo
    doe rustig en voorzichtig en tot de volgende keer
    willem , hanna , anniko , jennifer , renate en ferdinand